1:28

Գրք. 1, Գլ. 28

Գրք. 1., Գլ. 28

28:0 ՎԵՐՍՏԻՆ ՅԱՒԵԼՈՒԱԾ ԿՐԿԻՆ ՀԵԾՈՒԹԵԱՆ ՆՈՐԻՆ ՀՍԿՈՂԻ ԱՌ ՆՈՅՆ ԱՂԵՐՍ ՄԱՂԹԱՆԱՑ ԲԱՆԻ Ի ԽՈՐՈՑ ՍՐՏԻՑ ԽՕՍՔ ԸՆԴ ԱՍՏՈՒԾՈՅ:	28:0 Speaking with God from the Depths of the Heart:
28:1 Եւ արդ, զո՞րս յայտնեցից Եւ յաղագս ո՞յց նշանակեցից Եւ վասն ո՞րպիսեաց ճառեցից Եւ զո՞րքան ծածկեալս մերկացուցից Եւ կամ վասն որո՞ց խոստովանեցայց. Զներկայի՞ցս, զոր արդէն ունիմ, Թէ՞ զանցելոցն, զոր մթերեցի, Զապագայի՞ցն, յորոց կասկածեմ, Թէ՞ զբազմասահ շարժութեանցն, յորոց գլորեցայ, Զփո՞քրն ինձ համարեալ, որ է Աստուծոյ մեծ գրեցեալ, Թէ՞ զանկերպագրելին չ յիշատակելի, Զնուա՞զն, որ է առաւել, Թէ՞ զթեթեւագոյնսն, որ են ծանունք, Զհոգեկանա՞ցն կրից կորուսչաց, Թէ՞ զմարմնականաց ախտից սպանողաց, Զառ դրունս հեշտականա՞ցն, Թէ՞ զծայրակոտոր վնասակարութեանցն, Զաներեւութի՞ցն, թէ՞ զտեսականացն, Զառ ձեռն հպաւորութի՞ւն, Թէ՞ զառ նոյն ինքն շունչ հեռաւորութիւն, Զլայնակա՞նն դիւրին խածմունս, Թէ՞ զերկարաւորն նետաձգութիւն, Զխորութեա՞նն զանչափութիւն, Թէ՞ զամենածախն յայտնատեսիլ, Զյոգնագլո՞ւխն պոռնկութիւն, Թէ՞ զառողջութեանն անբժշկութիւն, Զպարարո՞ւմն չարին մարմնովս, Թէ՞ զսովիլն բարւոյն հոգւովս, Զխնամո՞վն հանդիսանալ յոչ ախորժելիսն Աստուծոյ, Թէ՞ զբռնադատութեանն տոռամբ ձգիլն ի նոյն մոլեգնութիւն, Զառ ի մա՞հն մեղաց, Թէ՞ զընդունայնութեանն կարծեաց:	28:1 Which of my sins shall I confess now? Which shall we examine? On which kind shall I discourse? How much of the hidden shall I uncover? Which shall I confess - the present, which I am still doing? Or the past, which I have done? Or the future, which I fear? The slippery places, where I stumbled? Those faults I thought small, but which God reckoned large, or the insubstantial, which are not worth mentioning? The minor, which are many, or the few, which are grave? The psychological passions which are destructive or the physical ailments which are deadly? Those that began as easy pleasures, or those that ended in destruction? The invisible or visible? Those committed directly by the hand, or those committed indirectly by one’s breath? The scattershot of easy marks or the arrow shots at length? Those whose depth is beyond measure or those that totally cover the surface? Multifarious prostitution or incurable illness? The body swollen with evil or the soul starved of the good? The penchant for things unpleasing to God, or the equally frenzied tugging at the leash of restraint? The mortal sins or my vain thoughts:
28:2 Արդարեւ, որպէս կամաւ խելագար, զերծեալ ի ձորձոյ` Զառականացս տեսիլ յանդիմանեցի` Զընդդէմսն գործեալ իմաստնոյն, Որ թէ հանճարեղքն վերարկեսցեն զամօթս իւրեանց. Օտարացեալս ի կրօնից, հեռացեալս ի կարգաց, Ի սրբութեան` անսուրբ, ի կուսութեան` անմաքուր, Յարդարութեան` ամբարիշտ, ի բարեպաշտութեան` վնասապարտ, Բերանովս` մերձ առ ստացողն, եւ հեռի` երիկամամբք, Շրթամբքս պատուամատոյց, ըստ մարգարէին, այլ ոչ եթէ սրտիւս: Եւ եթէ պարտ է զքստմնելիսն ասել աստանօր, Չար քան զտանջանսն յանդգնութիւն, Իբր զուր իմն պաշտօնատարս Աստուծոյ, Ի միտս անկայունս երկեակ ճանապարհաւ մահու վարանեալս. Ջանամ, եւ ոչ ինչ օգտիմ, Պնդիմ, եւ ոչ հասանեմ, Փութամ, եւ ոչ ժամանեմ, Անձկամ, եւ ոչ տեսանեմ, Փափագիմ, եւ ոչ հանդիպիմ, Կարօտիմ, եւ ոչ պատահիմ, Ունիմ զամենայն երկրի Եւ եմ պատգամաւոր աղօթանուէր ամենայն աշխարհի:	28:2 Truly like a willfully crazed person, stripped naked, I display my waywardness openly, contradicting the wise man who said that the clever cover up their shame. I who am estranged from religion, who am expelled from the ranks, in holiness, profane; in celibacy, unclean, in justice, iniquitous; in piety, wicked, in words of my mouth, close to my creator, but in my innermost organs, distant. By my lips offering honor, as the Prophet says, but not with my heart. And if I recount my full shame here, I would tempt fate with a worse punishment, for I am the unreliable servant, vacillating between two paths, both leading to damnation. I try, but I have no success. I press forward, but I do not arrive. I rush, but I am late. I strain, but I do not see. I desire, but I am not fulfilled. I long, but I do not meet. I have all earthly ills and thus can serve as an emissary offering prayers for the whole world:
28:3 Այլ թո՛ղ զբազումս զայսոսիկ, բարերար, եւ մի՛ ունիցիս, Դիւրինք են քեզ զսոսին եղծանել, Քան ինձ տաժանաւորս աջով նկարել: Վասն այնորիկ գրեցի առանց խնայելոյ, Զի դու առատապէս ջնջեսցես, օրհնեալ: Որ վասն մեր` մեղաւորացս երկայնամիտ անուանեցար, Ըստ մաղթանաց բանի հեծութեան սրտի Եզրի երջանկի, Յոյժ նեղեալ անձն եւ ձանձրացեալ հոգի Բանին յիշատակաւ, որ զսոյն պատմէ, Յամենայն կրից մահացուցանողաց վտանգեալ, Անկեալ ի վիհ գարշութեան մեղաց անդնդականաց ապականութեանց, Քանզի չ հաւատամ, թէ լսես իսկ ինձ, ըստ Յոբայ ձայնին: Արդ, ես ինձէն ինքնադսրով, անձնադատ գերի, Կամաւորապէս մատն եղեալ բնութեանս, Արգելի, փակեցի, կնքեցի առ յինէն Յամենայն մասանց զկենացն հնար, Զի ի փրկութիւն մեղօք կապելոյս կրկին մեծասցիս` գովեալ:	28:3 Forgive these sins, generous God, and do not focus only on them. It is easier for you to erase them than for me to describe my vile actions. Therefore I write without restraint so you may blot them out, you, who for the sake of us sinners became long- suffering. My soul, like Ezra’s yearning heart, is anxious, my spirit, restless as I list these faults, showing how I am in danger of every mortal passion, how I am fallen into a pit of sin. And like Job I doubt you hear me. Now, as a self- accused, self- condemned captive, bound by sin, I turn myself in and block all of life’s possibilities. But by your mercy toward me your greatness is multiplied, praiseworthy Lord:
28:4 Եւ քանզի ի մարգարէէն բարւոք է խրատեալ, Փորձ գտցուք մաղթել ընդ նմին` հոգւով քո երգեալ, Յուսով հաստատնով ի քեզ ապաստանեալ. Առէ՛ք ընդ ձեզ բանս, ասէ Ովսէէ, Եւ դարձարո՛ւք առ Տէր Աստուած ձեր, Եւ ասացէ՛ք ցնա` Կարող ես թողուլ զմեղս, Զի ընդունիցիք զբարիս, Եւ վայելեսցեն ի բարութեան անձինք ձեր: Ահա Աստուած խօսեցաւ, եւ ո՞վ է, որ ոչ լուիցէ, Նոյն ինքն վկայեաց, եւ ո՞վ է, որ ոչ հաւատասցէ:	28:4 And as advised by the good prophet, let us try to pray with him in song, with our firm faith in God’s protection, “ Give your word,” says Hosea, “ And turn away from sin and toward the Lord our God, and say to him, ‘ Would you forgive our sins? ’” that you might be restored to the good, that your souls might enjoy bliss. God spoke, but who listened? He himself gave witness, but who believed:
28:5 Արդ այսոքիկ վճիռ պաշտելի, Նուիրեալ պայման, սահման նոյնագոյ, Կենաց աւետիս, կէտ տէրունի, դուռն բարութեան, Սփոփանաց հրաւէր, ճշգրիտ պատկեր, Անստգիւտ գանձ, անմոռաց յիշատակ: Այսու առ սոյն եւ ես, հաւատ ընկալեալ, Աստուստ վկայեմ սմին ընդ մարգարէին. Կարող ես յամենայնի թողուլ զմեղանս բազմաբեղունս, Եւ եւս զօրասցիս` կրկին բարձրացեալ Առ ամենաթշուառ, կործանեալ հոգիս: Յամենայնի իշխես, ամենայնի բաւես, Ամենայն ուրեք հասանես, Ամենից բռնութեանց յաղթես, Զամենայն կարծրութիւն փշրես, Զամենայն ընդդիմահար վանես, Զամենայն խստութիւն վատնես, Զամենայն սրացեալ ընդոտնես, Զամենայն դառինս անուշես, Զամենայն դժուարամոքելիս քաղցրացուցանես, Զամենայն պարտս շնորհես, Զամենայն յանցանս թողուս: Կարող ես, զօրաւոր, հնարաւոր, ամէնարուեստ, Զամենեցուն զմեղս ընկղմել եւ չքացուցանել բառնալ ի միջոյ, Իբր զճաճանչ փոքու կայծական, սահմանեալ ի չափ ոչէից, Անկեալ, ընկլուզեալ, կորուսեալ ի տիեզերատարածն ծովու:	28:5 These words, weighed and judged, these terms describing God- given conditions, this good news, this set of purposes, this door to what is right, this invitation to comfort, this genuine picture, the undiminishing treasure, the indelible memory, I hereby set down in faith, and testify with the prophet – that you are able to forgive all our sins, thereby magnifying, exalting yourself, for this wretched soul. In this you reign, providing all, reaching everywhere, triumphing over all violence, crumbling all hardness, fending off all blows, softening all severity, overcoming all bitterness, sweetening sourness, lightening the inconsolable, forgiving all debts, remitting all transgressions, you, able, mighty, master of all arts, submerge and destroy all sins and clear them away, as with a flash of lightning, which takes no space, but penetrates the depths and is enveloped by the universal sea:
28:6 Արդ, բանիւ մաղթանաց վերծանողացն այսմ մատենի Ողորմեա՛ վասն խաչի եւ չարչարանաց Եւ մահու Որդւոյ քոյ, Հայրդ գթութեան, Սկիզբն առաքողի ողբերգութեան ձայնի այսմ արտօսրածին նուագի, Որ զայս դեղ փրկութեան կենաց մեզ յարմարեցոյց, Եղիցի՛ բժշկեալ յանուն քո, հզօր: Որ հետս ելից խոստովանութեան մեզ նկատեցոյց Այսու պայմանաւ պատշաճականաւ, Լիցի՛ անարատ յիւրոցն պարտեաց: Որ զհպարտութեանն թեւս հարթել մեզ վարդապետեաց Ի սոյն կանոնի կենաց պատգամի, Եղիցի՛ զերծեալ ի չար կապանաց մահու արկածից Սկզբնականաց, վերջնոց եւ միջնոց, Երրորդութեամբդ բարեգործեալ, Ի նորոգութիւն լուսաւորութեան. Ընդ որում եւ մեք գրեսցուք` երջանիկ գտեալ ընդ սմին:	28:6 Now, Father, through prayers offered by the readers of this book, have mercy, for the sake of the cross and the suffering and death of your Son, who is the source of the lamenting voice of the one who sends these tearful psalms. May he who prepared this remedy for the salvation of our souls be made whole in your name, Almighty. Let him who showed us the true path through confession, be clear of all his transgression. Let him who taught us to clip the wings of our pride with his message on the rule of life be released from the evil bonds of deadly sins – original, final and all in between. Through the beneficence of your Trinity, restore us to the light and we will deem ourselves blissful with him:
28:7 Արդ, այսքանեացս անբաւից հրաշից հանդերձիչ, Հայր ամենաստեղծ, անունդ ահաւոր, ձայն սարսափելի, Կոչումն ընտանի, բան համբուրելի, Ազդումն սքանչելի, հրաման սոսկալի, Էութիւն անքննելի, գոյութիւն անճառելի, Իսկութիւն անբաւելի, զօրութիւն անզննելի, Կամք ամենաբարի, տէրութիւն անսահմանելի, Մեծութիւն անչափելի, բարձրութիւն անբովանդակելի, Որքանութիւն անկշռելի, առաւելութիւն անհասանելի, Պատճառ Որդւոյ հայրութեամբ, այլ ոչ նախադրութեամբ: Քեւ եւ ի ձեռն քոյդ անպարագիր զօրութեանդ Սաստեա՛ տագնապող եւ դիւական տենդիս ջերմութեան, Որ սպրդեալ մուծաւ ընդ մեղաց, Զի փախիցէ՛ ի մարդոյս` Զարհուրեալ ի սխրալի եւ յանբաւելի արեան վտակի գառինդ երկնաւորի, Որով սրսկեալ միանգամ` ի մշտնջենաւորս համայն մաքրեցաք:	28:7 Now, Father creator awesome name, miracle maker, shuddering voice, familiar exclamation, embracing thought, splendid effect, severe command, essence beyond examination, existence beyond words, reality beyond measure, might beyond thought, good will, limitless dominion, immeasurable greatness, exalted beyond comprehension, quantity beyond weighing, supremacy beyond surpassing, the origin of the Son by fatherhood, and not by priority by you and through your unbounded power, banish the tormenting and demonic frenzied fever, which slyly entered with sin. Banish it from man so that frightened by the wondrous and unending stream of blood of your heavenly lamb, we might be cleansed forever:
28:8 Եւ արդ, յայս պատկառելի խոնարհութենէ արարչակերտս խորհրդոյ Ամաչեսցէ՛ սատանայ ի գործս չարեաց իւրոցն հրեշտակաց, Տանջեսցի՛ եւ հալածեսցի` Հեռացեալ եւ արտաքս առաքեալ Ի շինուածոյ խորանէ քումդ բնակութեան յարտաքին խաւարն: Եւ ջնջեալ մաքրեա՛ զարտասուս ողբոցս ի դիմաց մերոց, Եւ զհառաչումն ձայնիս հեծութեան` ի սրտից մերոց: Եւ յիշատակաւ հարման հեղուսիցն Քստմնափուշ, տաժանատեսիլ ոգեպահանջից, Որով պնդեցաւ միածինդ քո յաշտարակ խաչին, Ցաւեսցի՛ չարին: Եւ ի կողահերձ, սայրասուր սլաքէ ուժգին բախմանէ, Որով զվէրն մեծ ընկալաւ, Իսպա՛ռ սատակեսցի սկզբնարար մահուն: Եւ զի խոնարհեցոյց զգովեալն գլուխ Յաւանդել զհոգին ի ծոց քո, բարձրեալ, Ապստամբութիւն անբարի բարուցն Բելիարայ Ի կոր կործանեսցի՛` ամենայնիւ հերքեալ ի կորուստ: Եւ զի ղօղեալ ծածկեցաւ անմահն իսկութիւն յորովայնի երկրի, Այսու ամբարձեալն հպարտութիւն կարծեալ գոռոզին Ի յատակս մահու դժոխոց մթին ստուերին յառեալ դիտեսցէ՛ Եւ յիշեսցէ՛ զառաջին հարուածն անբժշկական, Որով մահացու դիմամարտութիւն թունից վիշապին Կենարարն կրիւք ամենազօրին:	28:8 And now, before your wonders, in abject humility, may Satan shrink in shame at the evil deeds of his angels, may he be tormented and driven away, banished and exiled, into the outer darkness, from the altar of your dwelling place within us. And when you have purged them, wipe the tears from our faces, erase the sobbing of our voices from our hearts. And in memory of the blows, like thorns in the side, mortal and terrifying, by which the Only Begotten was nailed to the cross, may the evil one also suffer similar pain. And may the blow to the side by the piercing arrow, gravely wound him and kill the creator of death. And since Satan bowed his haughty head, before he breathed his last breath, O Exalted One, let rebellious Beliar with his evil ways perish totally, condemned, vanquished. And again, since the truly immortal was concealed and buried in the womb of the earth, let the haughty see himself bound in the darkness of the shadows on the deadly pavement of hell. And may he remember the first irreversible blow by which the resistance to the poisonous snake died at the price of the suffering of the almighty Savior:
28:9 Վասն զի ի փառս քո, Հայր ողորմութեան, Իբր ի գովեստ Որդւոյ քոյ, Հոգւովդ Սրբով զայս խոստովանիմ. Քանզի ոչ պիտակ ինչ սոսկ զօրութեանն ունի զմիւսմէն Առ մի խորհրդականն խորութեան, Այլ զանսկիզբն Բանդ անձնաւոր Ընդ անժամանակդ Հօր փառաւորեմք: Եւ քեզ միայնոյ` Սուրբ Երրորդութեանդ, Հաւասարապատիւ տէրութեանդ, Համաբուն, անբաժին ինքնութեանդ Օրհնաբանութի՛ւն, գոհութի՛ւն, զօրեղութի՛ւն Եւ անճառ վայելչութի՛ւն մեծութեան, բարեվիճակ հարթութեան, Զուգակշիռ հաւասարութեան յաւիտեանս: Ամէն:	28:9 For your glory and in praise of your Son and through the Holy Spirit, I confess this, Father of mercy, for in the deep mystery of your unity, one does not need the least power from the other, rather we glorify your Word made flesh without beginning, along with the timeless Father. To you alone, Holy Trinity, from one stem, indivisible self, blessings, thanks and strength, and the ineffable splendor of greatness, felicitous balance and equality forever. Amen: