| 1 3:3 | | | այսու մատենիւ պաղատանք նոցին,
Եւ | բանիւ | այսու հեծութի՛ւն նոցին ընդ իմ |
| 1 4:1 | | | առակողին, յաւուր պատերազմի,
Եւ ո՛չ | բանիւ | իրաւանալի,
Եւ ո՛չ վերարկուաւ պատսպարելի |
| 1 4:3 | | | պատկեր գեղոյ զարդարիլ
Եւ ո՛չ | բանիւ | հանդերձաւորիլ,
Քան ընդ այսպիսեաց սաստկագունից |
| 1 4:4 | | | զայսոսիկ դու ինքնին քեզէն քոյովդ | բանիւ | մեզ սահմանեցեր`
Ասելով, թէ` Տո՛ւք |
| 1 5:2 | | | վեհիդ տպաւորութեան զտկարս օժանդակելով,
Զարդարեցեր | բանիւ, | փայլեցուցեր փչմամբ,
Մտօք ճոխացուցեր, իմաստիւք |
| 1 12:1 | | | քանզի յաւէտ յառաջնում զղջմանն
Յուսահատութեանն | բանիւ | լքայ
Եւ տարակուսանաց հեծանաւն ի |
| 1 14:3 | | | մեղաց յիշատակ,
Այլ եւ ո՛չ | բանիւ | յանդիմանեցեր:
Ո՛չ ոտն հարեր անկելոյն |
| 1 28:6 | | | Արդ, | բանիւ | մաղթանաց վերծանողացն այսմ մատենի
Ողորմեա՛ |
| 1 31:4 | | | Որում եւ ես կցորդիմ թշուառս | բանիւ` | վկայեալ սորին յանցաւորապէս,
Յանդգնիմ ասել |
| 1 33:1 | | | յաւետահրաշ յարգանօք,
Պարարեսցի՛ս մեծապէս իմովս | բանիւ | նուաստիւ`
Ընկալեալ յանհաս եւ ի |
| 1 34:1 | | | քեզ դաւանութիւնք յարմարականք, որ բովանդակես | բանիւ | զամենայն, Աստուած, զոր ի նախնին |
| 1 34:9 | | | Այլ եթէ ոք հակաճառական | բանիւ | յաւակնի կապտել զՀայր ի յիւրմէ |
| 1 42:2 | | | միայն գթութեամբ` եւ արդարացայց,
Ասա՛ | բանիւ` | եւ վաղվաղակի անարատ գտայց,
Մոռացի՛ր |
| 1 45:2 | | | բազմամասնեայս, անձն իմ, կշտամբեալ յոգնախթանդ | բանիւ
| Զչարութիւնն, զանօրէնութիւնն, զվրիպութիւնն,
Զառ ի |
| 1 48:1 | | | տնկակից մահու մնացուսցես,
Այլ բա՛րձ | բանիւ | քոյդ ողորմութեան զժանտութիւնն ապականարար,
Որպէս |
| 1 49:1 | | | Որ բառնաս զկարիս մեղաց ամենակարդ | բանիւ,
| Որ արեամբդ քո ստացար եւ |
| 1 52:3 | | | ազդէին,
Եւ զոր չէ | բանիւ | նիւթեղէն լեզուի
Ընդ թիւ արկանել |
| 1 54:5 | | | կտակ թողի` որոց ընթեռնուն,
Իմովս | բանիւ | առ Աստուած կարդալ հանապազորդութեամբ,-
Այս |
| 1 55:1 | | | միայնոյ զեղծանիլ իսպառ,
Քան իմովս | բանիւ | բազմաց տարագրիլ,
Թերեւս սովիմբ առ |
| 1 55:2 | | | մարմին` յոգի բժշկել:
Եթէ օրհնութեան | բանիւ | առ ոք մատուցայ` լուիցե՛ս,
Իսկ |
| 1 55:4 | | | պատճառի,
Եւ ես վկայեմ իմովս | բանիւ.
| Քանզի իբր զանզգայ պաճարս անասնոց |
| 1 61:3 | | | յուսալ եւ ի նոյն արձանանալ,
| Բանիւ | սաղմոսին բերկրեալ,
Թէ` Զկամս երկիւղածաց |
| 1 62:3 | | | ընդ Իսրայէլի եւ ինձ ասասցէ | բանիւ | սաղմոսին,
Թէ` Ժողովուրդ իմ ոչ |
| 1 63:3 | | | եռացեալ,
Որպէս զմեղաց մրրիկ պղտորեալ` | բանիւ | կամաց քոց խափուցանես:
Որ հայիս |
| 1 64:2 | | | ապառումս պատասխանեցի:
Զորդնն անմահ ասացեր | բանիւ | Եսայեայ,
Եւ զհուրն` անշէջ, եւ |
| 1 66:1 | | | մատուցեալն,
Եղէ՛ց եւ ես իմովս | բանիւ | կցորդեալ նմա,
Իսկ եթէ յարդարոց |
| 1 72:2 | | | զանյարմարսն ի դիմաց ժողովրդեանն Իսրայէլի`
| Բանիւ | Զաքարիայ. Օրհնեա՜լ Տէր` եւ մեծացաք |
| 1 75:10 | | | տանիցի: Ո՛չ լեզուաւ մարմնոց, այլ | բանիւ | հրեշտակաց խօսի, ո՛չ ունկան գոյականութիւն |
| 1 81:1 | | | կարգեալ առ նոսա,
Զի նոքա | բանիւ | են ստեղծեալ,
Եւ մեք` ձեռօք |
| 1 91:4 | | | Յիսուս Քրիստոս,
Լուսաւոր վառմամբ անշիջանելեաւ:
| Բանիւ | քո սրբեա՛ զպատսպարանս բազմականիս
Ի |
| 1 92:5 | | | հրեշտակ կամարար թշնամւոյն ներհակ վերյուղարկեցեր: | Բանիւ | հրամանի մեծիդ ակնարկութեան, օծութեամբ շնորհիդ |
| 1 93:1 | | | անզննելի, ամէն եւ յամենայնում: Այսու | բանիւ | դաշամբք յուսոյ ուխտ ընդ քեզ |
| 1 95:1 | | | վրիպանաց բազմասխալ ձայնի եղկելոյս,
Ամենազօրդ | բանիւ | լցեալ,
Մատուսցե՛ս յաղերս հաճութեան Հօր |