1:65

Գրք. 1, Գլ. 65

Գրք. 1., Գլ. 65

65:0 ՎԵՐՍՏԻՆ ՅԱՒԵԼՈՒԱԾ ԿՐԿԻՆ ՀԵԾՈՒԹԵԱՆ ՆՈՐԻՆ ՀՍԿՈՂԻ ԱՌ ՆՈՅՆ ԱՂԵՐՍ ՄԱՂԹԱՆԱՑ ԲԱՆԻ Ի ԽՈՐՈՑ ՍՐՏԻՑ ԽՕՍՔ ԸՆԴ ԱՍՏՈՒԾՈՅ:	65:0 Speaking with God from the Depths of the Heart:
65:1 Եւ արդ, ես` նախնիս ամբարշտաց, Գլուխս մեղաւորաց, պետս անիրաւաց, Առաջինս պարտաւորաց, պատկերս յանցաւորաց, Ատտիկեցիս ըստ վատթարութեան, այլ ոչ ըստ բարեբաստութեան, Ահա զանճառիցն իմոց ճառեցի, Զպատկառելիսն խայտառակեցի, Զգաղտնիսն հրապարակեցի, Զծածուկսն յայտնեցի, Զթաքուցեալսն ցուցի, Զամփոփեալսն տարածեցի, Զդառնութեանս մաղձ ժայթքեցի, Զգործակցութիւն չարին մատնեցի, Զամբարեալ թարախ վիրիս քամեցի, Զխորս պարտեաց իմոց ծանուցի, Զպատրուակն կեղծեաց առի, Զքող տգեղութեանն վերացուցի, Զամօթալեացն զգեստ մերկացուցի, Զգարշելիսն յանդիմանեցի, Զմրուրն մահու փսխեցի, Զպալարս հոգւոյս խածուածոց քահանայապետիդ Քրիստոսի բացի: Յանձինս վտանգ ոչ անխայեցի, Մարմնոյս սիրոյ ոչ աչառեցի, Զարմատն հնութեան տեսիլ արարի, Բնութեանս կարեաց ոչ ողորմեցայ, Զմիաբանութեանն կապ խզեցի, Զդղեակ սրտիս Քանդեցի, Ընդ կամացս որսոյ, իբր ընդ դարանակալի մահու, կռուեցայ, Զպահեստ անյայտիցն արտաքս հանի, Զմթերիցն գանձ մեծին գուշակեցի, Զդատախազն դատաւորին հանդէպ կացուցի, Զապառնեացն փորձ այժմէն իսկ գտի, Զդաշն կործանողին կտրեցի, Զուխտն խաբողին ցրուեցի, Զկատարած մարտին յաղթութեան ի քեզ, Տէր Յիսուս, ապաստանեցի, Զպատերազմին խումբ գրգռեցի, Զդիմադրութիւն դիմեցմանն` բանիդ Աստուծոյ յուսացայ, Զխաւարասիրացն փաղանգ լուսեղինացն զինուց սադրեցի:	65:1 Now, I foremost among the impious and chief among sinners, the leader among the unjust, the first among debtors, the epitome of a criminal, the Attica of vice, not of virtue, have dared to say what is unspeakable: I have boasted of my humiliation, I have exposed my secrets, disclosed what I have covered up, shown what I have hidden, spread what I have stored up, splattered the gall of my bitterness, divulged my collaboration with the evil one, squeezed my pus- filled wound, acknowledged the abyss of my sins, put on the mask of hypocrisy, lifted the veil from ugliness, stripped away the clothes from shamefulness, laid open my baseness, thrown up the dregs of death, revealed the abscessed wounds of my soul to you, Christ high priest. Not sparing my soul from peril, not conceding to the love of my body, I examined down to the oldest roots. Showing no leniency for the human condition, cutting my tie with the brotherhood, destroying the castle of my heart, I struggled with the stalking of my desires, as if ambushed by death, laying open the storehouse of secrets, setting forth before great God this hoarded treasure, appearing before the judge as a prosecutor, foreseeing the ominous things to come, breaking my pact with the Devil, I recanted my vows to the Deceiver. I took refuge in you, Lord Jesus, for a victorious end to this battle, marshalling the troops for war, placing my hope in the word of God to fend off attacks, I delivered the forces of darkness to those armed with light:
65:2 Եւ արդ, ստեղծիչդ ամենայն եղելոց Քրիստոս, Որդի բարձրեալդ Աստուծոյ, Զաստէն դսրովեալս յայսպիսեաց բանից Եւ զհարուածեալս յայսքանեաց գանից Մի՛ կշտամբեսցես կրկնակի դատել ի մեծի աւուրն: Ահա, հզօր, անքնին, անճառ, բարերար թագաւոր անմահ, Առ այս կերպ պատկառանաց ինքնապարսաւս խոնարհութեան, Որ ինձէն զանձն մեծաւ ձաղանօք յոգի դատեցի, Լի`ց նուագօք այսր մատենի Անարգանօք ամօթոյ զդէմսն սատանայի, Եւ զերեսս կերպի պատկառեցելոյս նշանաւ խաչիդ զօրացո՛: Միասցի՛ կնիքդ լուսոյ ի գեղ տեսակիս, Ամրութեանդ նշան հաստատեսցի՛ ի տիպ դիտակիս, Երեւակ կենացդ փայտի ձեւասցի՛ ի պատկեր այտիս, Արուեստդ հրաշից ի ճակատիս շո՛ւք նշանակեսցի: Մի՛ այլայլեսցի յինէն դրոշմդ լուսապաճոյճ, Մի՛ բարձցի ի տեսանելեացս բբաց ճաճանչդ օրհնութեան, Մի՛ մերժեսցի ի գլխոյս առհաւատչեայդ վստահութեան, Մի՛ սասանեսցի ի բերանոյս ամրութեան սեմոց փառք տեառնագրութեանդ: Պահպանակդ երկրպագելի ի զգայարան սրտի՛ս միասցի՛, չ որիցս նիւթոց իմոյս գոյութեան քառաթեւիդ նշո՛յլ ազդեսցէ, Ձեռինս կարկառման փրկչիդ իշխանութի՛ւն օժանդակեսցէ, Մատուցման հաստուածոյ մատինս խորհրդարա՛նդ Համարձակութեան բարեգործեսցէ:	65:2 And now, Christ, maker of all creation, Son of God on high, I have been blamed with these words, and struck with these blows, please do not reproach me again at the Last Judgment, you, who are our immortal, almighty king, who does good in ways we cannot understand or express. Do not reproach me with my self- abasement and self- accusatory humiliation, by which I of my own volition condemned myself relentlessly, and through this book of psalms confront the face of Satan with his shame, and strengthen the stamp of your cross upon my face, wretch that I am. Let the glow of your seal add luster to my countenance, the sign of your steadfastness be stamped upon my face, the shape of your cross be fixed upon my cheeks, the glory of your miraculous work be marked upon my forehead, the luster of your seal not be taken from me, the radiance of your blessing not fade from the sight of my eyes, the token of your assurance not be removed from my head, the glory of your scripture not waver upon the firm threshold of my mouth, your praiseworthy armor shield the sentiments of my heart, your four- winged radiance spread through the four elements of my being, the power of your cross of salvation come to the aid of my outstretched hand, and may the sanctity of your valor realize the goodness of the offering for which my hands were made:
65:3 Ի մեկնելս իմում մի՛ հեռասցի սրբութիւնդ, Մի՛ լքցի պատիւս ի պատիլն պարտաւորիս, Մի՛ մերժեսցի ի յոգւոյս անդաւաճանելիդ փրկութիւն Մի՛ ջնջեսցին գիծք կենդանատուիդ ի քո գրեցեալս շնչոյ, Մի՛ եղծցի նկարումն արեան զօրութեան ի տիրատիպ խորանէս, Ընդ ի՛ս բնակեսցէ յիմում գերեզմանին: Ի ծորել մարմնոյս թշուառի օծումն շնորհիդ առ ի՛ս պահեսցի, Ի նորոգութեանն աւուր սովա՛ւ հանդիպեցայց փառաց փեսայիդ, Ի քոյո՛ց այտի ծանուցայց, Քոյո՛վքդ վաստակօք պճնեցայց, Երախտեօ՛ք մեծիդ յարգեցայց, Աւազանի՛ն զգեստիւ պերճացայց` քաւեալ ողորմութեամբ: Մատո՛, բարեգութ, զվերարկուդ անապականութեան Տաժանեցեալս մեղօք մարմնոյս Մի՛ յարիցէ ընդ քոյս` բանսարկութիւն, Հնացուցիչ հոգւոյս վատնեսցի՛, Խաւարաբնակացն պատիրք մի՛ ընդ իս վերերեւեսցին: Օրհնեսցի՛ անուամբ քո, գթած, վիհն իմ հանգստեան, Ողորմութեա՛մբ քո լցցի գուբն իմ գերութեան, Ընդարձակեսցի՛ քեւ ինձ տեղին թշուառութեան, Անդո՛րր եղիցի, խնամող, ինձ բանտն բարկութեան, Սնուսցէ՛ զիս առ յաճումն արգանդն մթութեան, Յուսո՛վ քո շտեմարանեսցէ զիս յարկն այն անձկութեան: Ձեռա՛մբ քո պահեցայց ի խշտին տարտամութեան, Թեւօք քո ընկալայց ի տունն տագնապի, Դու, գովեալ, ընդ իս ի սենեակն վտանգի: Աւա՜ղս ինձ աստանօր ի թիւս հազարաց, Զի որ երբեմն էի վերնային, եւ այժմ` անդնդային, Երբեմն` տօնելի, եւ այժմ` աշխարելի:	65:3 When I depart this life, may your holiness not abandon me. When I am wrapped in shrouds may my honor not leave me. May my soul not be deprived of your unwavering salvation. May your image engraved upon my soul, Giver of life, not be effaced. May the mark of your blood not be erased from my soul’s altar bearing your seal. May it dwell with me in my grave. When my miserable body is worn out may your anointing grace stay with me, that I might on the day of renewal meet you, groom of glory that I may be known as one of yours, that I may be clothed with your accomplishments, that I may be honored by the assurances of your greatness, that I may be adorned with the robe of your baptism and pardoned with mercy. Give me, O compassionate Lord, your cloak of incorruptibility, you who suffer with the sins of my body. Do not let the Blasphemer gain control over your people. May the one who wears out my soul waste away. May the tricks of those who live on the dark side not haunt me. May the abyss of my final rest be blessed in your name, O merciful Lord. May the cell of my captivity be filled with your mercy. May the place of my torture be broken open through you. May tranquility reign, my keeper, in my prison of terror. May that dark womb nourish me toward resurrection. May your hope preserve me that chamber of anxiety. May your hand protect me upon the cot of my torment. May your wings shield me in the house of anguish. Stay with me, Lord most praised, in my room of peril. A thousand woes upon me, for once I was angelic, but now I am in the abyss, once I was celebrated, but now I am pitiful:
65:4 Այլ եւ արդ կրկին դու օրհնեալ ի բոլորից գոյից` Յերկայնոց եւ ի ստորնայնոց Եւ ի սանդարամետականաց մեռելոց, Անպարտականդ այս տարագրութեան, Ե՛ս վրիպեցայ, ե՛ս օտարացայ, Ե՛ս յիմարեցայ, պարտեցայ եւ խոտան գտայ, Ե՛ս լքայ, կասեցայ եւ կործանեցայ, Ե՛ս մոլորեցայ, ե՛ս մատնեցայ, ե՛ս մերժեցայ, Ե՛ս խորթացայ, գերեցայ եւ գայթակղեցեայ, Ե՛ս նզովեցայ, ե՛ս թշուառացայ, արբեցայ եւ վատթարացայ, Ե՛ս ընկլուզայ, ե՛ս խաբեցայ, ե՛ս անօրինեցայ, Ե՛ս ապականեցայ, մահացայ եւ իսպառ եղծայ: չ իք քո առ այս ինչ մատն չարի, Որ ես միայն անփոփոխ բարի:	65:4 Now again, you who are blessed by all creation, by the heavenly and the earthly, and by the denizens of Hades, you who were banished for me for no reason, for it was I who strayed and was estranged, I who was stupid, lost, and found worthless. I was abandoned, extinguished and destroyed. I erred, I was caught, I was rejected. I was alienated, enslaved, and degraded. I was cursed, I became wretched, drunken and wasted. I was swallowed up, I was deceived, I rebelled. I was corrupted, died and destroyed completely. You had no hand in this evil, for you are only unchanging good:
65:5 Արդ, կամք քո յիս` եւ խաւարն ինձ ճառագայթ, Ճրագ յուսոյ քո անդ` եւ գիշերն վաղորդայն, Մարմնոյ քոյ հաղորդեալ` եւ յամօթոյն կարծեաց ապրեալ: Իսկ ես ոչ գրեմ զանձն իմ կենդանի` Վասն անփախչելի վախճանին, Դարձեալ զի ոչ վարկանիմ կորուսեալ` Վասն աներկեւան նորոգմանն: Որ եւ փակեալ համարիմ ինձ զելս կենացդ` Վասն անքաւելեացն պարտեաց, Դարձեալ բացեալ ինձ զդրախտն` Վասն փրկութեանն աւետեաց, Քանզի ոչ այնքան վհատութեանն գոյժ տագնապէ, Որչափ փրկութեանդ քաջալերեալ` ձեռն կարկառէ: Արդ, տո՛ւր, Տէր, տո՛ւր ողորմութիւն` Առ ամենայն ձայն գոհաբանեալ, օրհնեալ յաւիտեանս: Ամէն:	65:5 Now, when your will is upon me, darkness becomes light for me. When your lamp of hope is there, night is like the dawn. When your body is taken during communion, I live down my shame. But I do not consider my soul living, for death is inevitable. Nor do I consider it dead, for renewal is not doubted. And though I see the path to life closed before me because of my unpardonable sins still paradise is open before me because of the good news of salvation. For the discouragement of bad news makes me less anxious than the encouragement of your hand extending salvation. Therefore, grant mercy, O Lord, for all those who raise voices in thanks, Lord blessed forever. Amen: