1:49

Գրք. 1, Գլ. 49

Գրք. 1., Գլ. 49

49:0 ՎԵՐՍՏԻՆ ՅԱՒԵԼՈՒԱԾ ԿՐԿԻՆ ՀԵԾՈՒԹԵԱՆ ՆՈՐԻՆ ՀՍԿՈՂԻ ԱՌ ՆՈՅՆ ԱՂԵՐՍ ՄԱՂԹԱՆԱՑ ԲԱՆԻ Ի ԽՈՐՈՑ ՍՐՏԻՑ ԽՕՍՔ ԸՆԴ ԱՍՏՈՒԾՈՅ:	49:0 Speaking with God from the Depths of the Heart:
49:1 Եւ արդ, մի՛ տիրեսցեն անօրէնութիւնք` Քում պատկերիս կայսերականի արքայութեանդ վերնում, Աստուած բոլորից լուսոյ, Մի՛ կապտեսցէ գոռոզն ապստամբ զզարդ փչմանդ շնորհի Ի քո ստեղծեալս կերպէ, Մի՛ թագաւորեսցէ մեղքն խափանեալ` մարմնոյս մահացուի` Առ ի գրաւել զիս ի նոյն: չ իք իմ թագաւոր առ իշխել շնչոյս, բաց ի քէն, Քրիստոս, Որ անբռնադատ հնազանդեցուցանես լծոյն քաղցրութեան, Որ բառնաս զկարիս մեղաց ամենակարդ բանիւ, Որ արեամբդ քո ստացար եւ մարմնովդ կերակրեցեր, Որ կարգեալ սահմանեցեր ուխտ կենաց անփոխադրելի, Որ յոգի քո կնքեալ կցորդ քեզ գրելով` Հօր քում մատուցեր ժառանգակցապէս, Որ յանուն զենման միշտ յիշատակաւ քո չարչարանաց` Առ նոյն բարերար աղօթել համարձակեցեր, Ստեղծիչ ամենից եւ կեանք: Դու ես Աստուած ամենայն հոգւոց, Որ մեծացուցեր զայս տուրս շնորհաց, քան զամենայն գործոց քոց զհրաշս, Ո՛չ զերկինս իւրովքն զարդուք եւ հրեշտակացն պայծառութեամբք, Ո՛չ զերկիրս եւ զմարդկութիւնս եւ որ առ նոսա են զարմանութիւնք, Ո՛չ զսահման լայնութեան ծովու եւ որ ի նմա են եղելութիւնք, Ո՛չ զանդունդս աղխիւքն հանդերձ եւ որ ի նմա են անբաւութիւնք,- Ո՛չ բարձրացար յօրինմամբ այսքանեօք վեհիւք, որչափ առ իմս կարեկցութիւն, Յասելն քո, սուրբ մարգարէիւն, քաղցրութեանց յուսոյ բարութիւն. Ո՞վ է Աստուած իբրեւ զիս կարող` Թողուլ միշտ զմեղս եւ ջնջել զանօրէնութիւնս: Ահա արդ խնկեալ են բանք քո, ողորմած, եւ խոստովանեալ` բարերարութիւնք, Փառաւորեալ` խորք խորհրդոցդ, եւ երկրպագեալ` զեղմունք շնորհացդ:	49:1 And now remembering the image of your royal kingdom above, God of light for all, do not let iniquity rule me. Do not let the haughty rebel steal the grace of your breath from this creature you made. Do not let sin trap and rule my mortal body, enslaving me. No king rules my soul except you, Christ, who without force submits me to your easy yoke, who lifts away my sinful passions with your all- powerful word, who redeems me with your blood and nourishes me with your body, who sets forth and establishes the unchanging covenant of life, who by setting the stamp of your spirit on me as your cohort, presents me to your Father as a co- heir, and in the name of your sacrifice and memory of your torment, emboldened me to pray to the same benevolent God. Creator of all life, you are the God of all souls who made this gift of grace greater than all your other miracles. Neither the heavens with all their raiment, nor the angels in their brilliance, nor the earth and humanity and their wonders, nor the expanse of the seas and all in them, nor the abyss in its infiniteness and all in it, exalted you as sublimely as your sympathy toward me, when you said through the prophet, our hope of sweet goodness, “ Who is a God like me, always pardoning sin and canceling the debts of iniquity?” Behold your words are honored with incense, merciful God, and your good works proclaimed, glorified, deep mystery and worshiped, overflowing grace:
49:2 Արդարեւ, ոչ ոք բաւէ յէիցս թարգմանել խօսիւք նիւթական լեզուի Ի մասանց այտի քումդ գթութեանց, զոր առ իս ցուցեր, յօրինիչ, Քանզի եւ մեծ իսկ է զօրութիւն զհնացեալն անդրէն նորոգել` Ըստ առաջնումն պայծառութեան, քան յանգոյից ստեղծագործել: Եւ զի ոչ է քո տկարութիւն, որ զօրութիւնդ ես ամենայնի, Առ որ բան քո միայն ազդեալ` զլրութիւն գործոցն գլխաւորէ, Ահա յարիցե՛ս փառաւոր լինել, բարեգործ, Ի ստացուածս այս կրկին անյուսալի փրկութեանս, Զի իրաւամբք ուխտի բարձրասցի՛, հաստատուն եղեալ մեծապէս, Օրհնաբան աւետեաց քոց ձայն` ի քաւելոյդ շնորհ ծանուցեալ, Ողորմութեան լուսովդ ուղերձեալ, Քան ի ճանապարհ ստեղծանելոյն: Զի առ մինն արարիչ միայն ճանաչիս, Իսկ առ միւսն առաջնով կոչմամբն` եւ երախտաւոր, Ընդ կերպացուցելոյն` եւ քաւիչ, Ընդ նորոգելոյն` եւ բարերար, Ընդ հաստելոյն` եւ ողորմած, Ընդ կազմելոյն` եւ հնարաւոր, Ընդ յօրինելոյն` եւ հեզ, Ընդ նկարագրելոյն` ամենազօր, Ընդ առաջնորդելոյն` եւ լոյս, Ընդ տածելոյն` հովիւ, Ընդ դարմանելոյն` խնամիչ, Ընդ ողջ պահելոյն` բժիշկ, Ընդ ձեռնկալութեանն` զօրավար, Ընդ անպարտութեանն` թագաւոր, Ընդ արարչութեանն` քաղցր, Ընդ ամենատուր պարգեւացն` առատ, Ընդ միշտ անսալոյն` ներող, Ընդ ոչ բարկանալոյն` անոխակալ, Ընդ կարեացս վշտակցելոյ` ծածկագէտ, Ընդ յանձանձելոյ գթոցն` ապաւէն, Ընդ գերունակ գորովոյն` Աստուած, Ընդ անսպառ բարութեանն` օրհնեալ յամենայնի:	49:2 Indeed, no one is able to convey with human speech, even a small part of the acts of compassion which you have shown me, creator. For the power to restore what is worn-out to its former grandeur is greater than creating anew. And since weakness is not yours, mighty in all things, you who with but a word can carry out all deeds, arise, doer of good, and be glorified, and reclaim those whose salvation was beyond hope, so that by the exercise of the covenant, the voice of your blessed good news might be more exalted, and known for the grace of your forgiveness, more for the light of your mercy dispensed, than for the process of creation. For in one we recognize the creator, whereas in the other, creatorship is recalled as well as grace. We recognize not only the one who fashioned us, but also the one who atoned for our sins, not only the one who invented us, but also the one who did good for us, not only the one who established us, but also the one who took pity on us, not only the one who formed us, but also the one who gave us possibilities, not only the one who authored, but also the one who humbled himself for us, not only the one who designed us, but also the one who performed miracles, not only the one who started us, but also the one who gave us light, not only the anointed, but also the shepherd, not only the healer, but also the caretaker, not only the protector, but also the physician, not only a supporter, but also a commander, not only a victor, but also a king, not only a creator, but also sweetness, not only the giver of all gifts, but also a generous sponsor, not only always patient, but also forgiving, not only not angered, but also unvengeful, not only sharing our sorrows, but also reading our hearts, not only providing comfort, but also refuge, not only supremely compassionate, but also God, not only endless goodness, but also blessed in all things:
49:3 Արդ, որպէս ստեղծեր, մինչ ոչն իսկ էի, Եւ ծանուցար ինձ գոյացուցիչ, Եւ այժմ զհոգի մաղթողիս մարմնոյս տաղաւարաւ Յարդարեա՛ անդրէն վերստին յանարատութիւն Մաքուր սրբութեան նախնի լինելութեանն, Զի բազմասցի՛, առաւել աճեցուն եղեալ, յաճախ տուչութիւն Անսահմանելի քոյդ սքանչելեաց նորոգ ներկայիս, Քան զանցելոց հնոցն ստուերականաց: Եւ ընդ ճառելոյս զթիւս մեղացս, Որքան մտացս թեւս ընթանայ զանբերելիսն յիշատակել, Արդարացա՛յց յանուն քո, հզօր: Եւ ի պատմելս ինձէն զանձին իմոյ բիծ, Եւ դու թողցե՛ս զամբարշտութիւն բազում մեղանաց խոստովանելոյս, Հզօր, ծածկատես, ամենափրկիչ, Զի մի՛ ծայրագոյն լրութեամբ աւետեացս Դարձեալ նախնումն կարօտացայց` Երանելով սաղմոսիւն զշնորհօք փրկեալսն մկրտութեամբն: Եւ փշովք մեղաց յոգի խոցոտեալ` Ձեռն քո մխեսցի՛ յիս առաւելապէս այժմէն վերստին` Ծանրս առնելով զբեռն պարտեացս, քան զքաղցրութիւն պարգեւացդ: Այլ ազատեա՛ զիս օրհնաբանեալ Հոգւովդ Սրբով, Աղաչեմ զքեզ, Տէր ամենայնի, յօրինաց մեղացն եւ մահու: Քաւ լիցի, թէ անկցի ընդ տկարութեամբ սահմանաւ Ճշմարտութեանդ ծագումն` իբրեւ զԳրոյն օրինակ, Քանզի ուր քաւութիւն է թագաւորեալ, վտարեալ են մեղք, Եւ ի խրախոյս կենդանի բանիդ` ոչ է յուսահատութիւն, Եւ ամբարձեալ քոյոցդ շնորհաց` հալածեալ են պարտիք, Եւ մերձ գոլով ձեռինդ Աստուծոյ` ոչ գոյ անհնարութիւն, Այլ ամենեւին լուսաւորութիւն, բովանդակապէս զօրութիւն, Անպարտելի կարողութիւն: Քո է փրկութիւն, կենդանութիւն, Նորոգութիւն, ողորմութիւն, միանգամայն եւ քաղցրութիւն, Արքայութիւն, անեղծութիւն եւ փառք յաւիտեանս: Ամէն:	49:3 Now, as you created me, before I existed, and you revealed yourself as my sustenance, and I pray that you might reinstate my soul together with the tabernacle of my body in the spotlessness of the clean holiness of their former being so that your limitless marvels might be bestowed more amply, frequently and increasingly upon the ever- renewing present rather than upon the fading shadows of ages past. And when recounting my sins, however much the wings of my mind can bear to remember, may I be justified in your name, Almighty in confessing my own stains upon my soul, and may you forgive the baseness of the many sins I have revealed, Almighty, seer of secrets, savior of all, so that I might not, due to lack of good news, slide back and long for my former ways. With the Psalmist longing for the bliss of those who have been saved by baptism, and wounded in my soul by the thorns of sin, may your hand not press on me again more heavily making the burden of my transgressions greater than the sweetness of your gifts. Rather, free me through your blessed Holy Spirit, I pray you, Lord of all, from the laws of sin and death. Spare me from falling with weakness before reaching the dawn of your truth as written in the Scriptures. For wherever forgiveness reigns, sin is banished, and wherever your living word gives encouragement, there is no despair. And wherever your gifts abound, debts are dissolved. And the hand of God being close by, nothing is impossible. Rather, everything basks in light, filled with strength and invincible potency. Yours is salvation, life, renewal, mercy, and at the same time, a sweet kingdom, incorruptible and glorified forever. Amen: