| 1 4:1 | | | ահաւոր եւ անտանելի եւ ի | սահմանէ | բանի փախչելի,
Յիշատակ անճողոպրելի անաչառդ |
| 1 4:4 | | | ինքնին քեզէն քոյովդ բանիւ մեզ | սահմանեցեր`
| Ասելով, թէ` Տո՛ւք զայդ նուէր |
| 1 6:3 | | | իմս գործոց`
Եւ աւազոյն կոյտ | սահմանեցաւ:
| Պակասեաց անբաւիցն շիղջք` առ համբարս |
| 1 6:5 | | | գրեցի
Եւ կամ զբնաւ իսկութիւնն | սահմանեցի,
| Որ ի մերս բնութեան պտուտկի |
| 1 7:1 | | | ընտանիք`
Ինքնածին բուսեալք, զոր վերագրեալքդ | սահմանեցին`
| Զորքանութիւն պատկերին ձեւոյ եդեալ ահարկուս |
| 1 9:1 | | | յեղյեղեցից,
Եւ զդաշտս ասպարիսօք բազմօք | սահմանեալ`
| Ի տարածումն լայնութեան քարտենի չափեցից |
| 1 26:1 | | | երեւեցեալ,
Որք ի մի գիծ | սահմանեալ`
| Կացուցանեն զթշուառութեանցն զօրինակ`
Այսպիսի կցորդութեամբ |
| 1 28:5 | | | միջոյ,
Իբր զճաճանչ փոքու կայծական, | սահմանեալ | ի չափ ոչէից,
Անկեալ, ընկլուզեալ |
| 1 29:2 | | | եւ ամէնառատ,
Որ զլիութիւն բարեաց | սահմանեալ`
| Հեղուս անչափ յաճախութեամբ,
Քան զոր |
| 1 29:2 | | | Աստուած, օրհնեալ տէր Քրիստոս,
Որո՞վք | սահմանեսցի | կշռութեամբ չափու`
Հաստողիդ ընդ հողոյս |
| 1 46:2 | | | պսակ ամին,
Իբր կանոնաւ իմիք | սահմանեալ | մասամբքդ`
Անսխալ եւ անայլայլելի պահեսցի |
| 1 49:1 | | | եւ մարմնովդ կերակրեցեր,
Որ կարգեալ | սահմանեցեր | ուխտ կենաց անփոխադրելի,
Որ յոգի |
| 1 57:1 | | | Որ ինձ անհասն է, քեզ | սահմանեալ | է,
Որ ինձ անանցն է |
| 1 60:5 | | | Զիա՞րդ գրգեալս ապականացու փափկութեամբ`
| Սահմանեցից | զաննման ինձ բան,
Թէ` Խոնարհեցուցի |
| 1 61:2 | | | զհամառօտն փոխատրութիւն անաչառութեան
Վրիպեցելոյս` ինձ | սահմանեցից,
| Թէ` Զթիւրեալսն յափշտակութեամբ տանի ընդ |
| 1 66:1 | | | Պօղոսէ.
Գուցէ անկեալ ի յերկիր`
| Սահմանողի | այսմ կանոնի իրաւադատի կշռեալ նմանեսցի |
| 1 68:2 | | | կացի յուխտին կենաց,
Զոր դու | սահմանեցեր, | Աստուած բարերար,
Ոչ գնացի ի |
| 1 70:3 | | | Եւ քանզի չափեալ | սահմանեցաւ | զօրութիւն փրկութեան մարդկան,
Եւ ցուցան |
| 1 74:5 | | | Եւ անձրեւես երկաքանչիւրոցն անաչառապէս,
Կշռես, | սահմանես | իրաւամբք եւ զվտանգս կրիցն հաւասարաբար |
| 1 75:13 | | | մարդկային եւ կամ արուեստ երկրակենցաղ | զսահմանեալ | աւանդութիւնս առ ձեռակերտս եկեղեցի վարկանիցի |
| 1 85:1 | | | ժամու,
Մատամբ քո ազդեա՛ ի | սահմանին | անձկութեան,
Հարթեա՛ զխորոց ամենաչար խափանմանն |
| 1 93:4 | | | ի գովեստ քեզ զայս բան | սահմանեալ, | թէ` Ողորմած եմ ես Տէր |
| 1 93:10 | | | ի փոքր գոյս տեսականեցեր զօրութեամբ | սահմանեալ | ճշմարտապէս անհրապուրելի, զի մի՛ նորոգ |
| 1 93:24 | | | կցորդաւ, ոչ նմանեցաւ զուգամասնութեամբ, ոչ | սահմանեցաւ | ձեւակերպութեամբ, ոչ կշռեցաւ ընկերին չափով |