| 1 1:1 | | | հաճութիւն եւ մի՛ ի բարկութիւն:
| Ելցէ՛ | ի խորոց աստի զգայութեանց խորհրդակիր |
| 1 2:3 | | | ճենճերել,
Զքեզ տեսանել, եւ դատարկ | ելանել:
| Լո՛ւր ինձ նախ քան զկարդալս |
| 1 3:3 | | | լուսոյ քոյ մտեալ բնակիցէ:
Եթէ | ելցեն | ինձ բարեպարիշտք ընծայիլ սովաւ,
Ընկա՛լ |
| 1 5:5 | | | սրտիս յորոմանն արդիւնատրութիւն:
Առ իս | ելանեն | առածք աստուածարեալ սուրբ մարգարէիցն.
Քանզի |
| 1 7:1 | | | դոյզն մի հառաչումն սրտի հեծութեան, | ելեալ | ի հոգւոյ,
Իբր շնչումն հարաւային |
| 1 8:1 | | | կամ զիա՞րդ ապրեսցիս,
Կամ ո՞րպէս | ելցես | ի մեղացդ բանտէ,
Քանզի բազում |
| 1 15:5 | | | քո խնկեալ
Եւ ի գլուխ | ելեալ | անպակաս ի ստուգութենէ`
Առ իմս |
| 1 25:1 | | | գերութեանց
Ամենաթշուառ վտանգաւորիս` մի զմիով | ել | եւ ելս առնելոյ,
Զորոյ կերպարանս |
| 1 29:3 | | | ոք պատրեցաւ եւ ոչ յոգւոց | ելաւ,
| Ո՞վ ոք ճաշակեաց լեղի եւ |
| 1 34:5 | | | սենեակ կուսին արգանդի պարզաբար եւ | ելեալ | անտի յօդաւորաբար մարմին էապէս անորոշելի |
| 1 34:6 | | | եւ կառավարեալ ի թեւս հողմոց, | ելեալ | ի քերոբէս` ամպով անքննութեան ծածկեցաւ |
| 1 34:8 | | | եւ կամ յերիցն տրոհումն` ուրոյնութիւն | ել | կամացն: Քանզի անմեծար Հայր ամենայնիւ |
| 1 34:12 | | | որ է լուսաւոր խորհուրդ յայց | ելանելոյ | մեծիդ յայտնութեան առ հրեշտակականն թափուր |
| 1 45:1 | | | Զազդել շրթանցդ` իբրեւ ի գլուխ | ելելոց | չարի,
Զոտիցդ հետոց` իբր զպատուիրանաւն |
| 1 55:3 | | | Ո՜րչափ դու ինձ, ահա յայց | ելեալ,
| Առաւել ողորմեսցիս ըստ քոյդ մեծութեան |
| 1 71:2 | | | բոյնն աղաւնի, եւ անդուստ ագռաւ | ելանեմ,
| Գամ սակաւ մի սպիտակ, եւ |
| 1 71:3 | | | ռամկին, եւ թագաւորիդ մեծի յաչաց | ելանեմ,
| Զատեանն դատաւորին թողեալ` խառնակրօնիցն աղերսեմ |
| 1 71:3 | | | Եւ ի ժամ վարձուն անմասն | ելանեմ,
| Ի բացուստ ճոռոմս խօսիմ,
Եւ |
| 1 75:1 | | | կարթիւ հատուածեալ ի բաց հերքեցայ` | ելեալ | ի դրախտէն, արդ, միաւորականաւս այսու |
| 1 75:5 | | | զդիմեցումն մահու, կանգնեցաւ, կենդանացաւ աստուածապէս` | ելեալ | ի յերկրէ հացն կենաց եւ |
| 1 76:1 | | | օրհնեալ, կենդանի, անճառ,
Որ ոչ | ելանէ | երբէք ըստ բան քո իր |
| 1 78:2 | | | ոչ խնդրեցի հետեւել լուսոյդ,
Դո՛ւ | ելցես | ինձ յայց, ճառագայթ ծագման հայրենի |
| 1 82:2 | | | բարձրացան եւ կենդանացան հոգեպէս`
Արիաբար | ելեալք | ի յերկրէ, ըստ մարգարէին,
Վկայք |
| 1 92:2 | | | դադարմանէ դժոխական անբանութենէ, ի խնդիր | ելեալ | կոչեցեր զպակասամիտս ի գինիդ ուրախութեան |
| 1 93:11 | | | ոչ յընդդիմակցէ ումեքէ ողողեալ արտաքս | ելանէ: | Վասն զի որպէս պատահումն գունոյ |