1:63

Գրք. 1, Գլ. 63

Գրք. 1., Գլ. 63

63:0 ՎԵՐՍՏԻՆ ՅԱՒԵԼՈՒԱԾ ԿՐԿԻՆ ՀԵԾՈՒԹԵԱՆ ՆՈՐԻՆ ՀՍԿՈՂԻ ԱՌ ՆՈՅՆ ԱՂԵՐՍ ՄԱՂԹԱՆԱՑ ԲԱՆԻ Ի ԽՈՐՈՑ ՍՐՏԻՑ ԽՕՍՔ ԸՆԴ ԱՍՏՈՒԾՈՅ:	63:0 Speaking with God from the Depths of the Heart:
63:1 Բարերար եւ բազմագութ, մարդասէր եւ երկայնամիտ, միայն թագաւոր, Ընդ Հօր քում պատուեալ եւ օրհնաբանեալ տէր ամենայնի, Որդի Աստուծոյ կենդանւոյ, անպատճառդ միշտ իմում կորստեան, Որ ամենեւին անփորձ ես ի չարեաց, Որ ոչ կամիս զմահ մեղաւորի, Որ փրկութիւն են ի քոց կամաց ընծայեցուցեալ, Որ դարձուցանես զմրրիկ մեղաց ի յօդ քաւութեան, Որ զհուր բարկութեան յանձրեւ փոխարկես, Որ զյետնեալ զկինն ի բարեաց` կրկնակի գոյիւ նահանջեր Երկեակ բնութիւն ի նոյն արձանի` Ո՛չ իսկապէս ընդ անպարտսն եւ ո՛չ համայն ընդ պատժաւորսն: Որ զլուծութիւն ծովուն սահանաց Իբր զկարկառս քարանց կառուցեալ յեղանակեցեր: Որ զկարծրանիւթ վէմն անապատին Ի վիժակս վտակաց հոսեալ բղխեցեր: Որ զՅորդանանու ջրոյն սրաշարժ վայրեկութիւն Հրաշաւոր անդրադարձութեամբ ի յետնորդս հեթանոսաց Լուացումն աւազանին ի թիկունս առաքեցեր: Որ զպատուաստեալ պարիսպն Երիքովի, Յօրինակ կործանման բռնութեանն սատանայի, Իբր զթեթեւութիւն յարդի ցնդեցեր: Որ զվնասակար ջուր նորին, ի յառակ այլայլութեան Առ ի բարին փոխարկութեան` քանանացւոցն փրկութեան, Խորհրդական աղիւն համեմեալ` անուշեցեր: Որ զՄեռային դառնութիւն իբր զմտաց անհաւանութիւն, Կենացն փայտիւ ի քեզ յարմարեալ` պիտանի արարեր: Որ զառեալն ի գետոյն, Ի գծագրութիւն անսահմանդ քո հրամանի Անորակիդ գունակութեան, Ի նոր երանգ բոսորային մածեր արիւն ի ցամաքի: Որ զանկենդան ցուպ գաւազանին, Ի կերպառութիւն առ ի զքոյդ մերովս նկարագրիլ, Այլ եւ յօտարազնիցն ընտրութիւն, Ի տիպն ապաթոյն կերպիւ վիշապի նմանեալ ցուցեր: Որ զերջանիկ ձեռն աջոյն Մովսէսի, ի ցոյցս տեսութեան Ապագայիցն հրաշից մարդեղութեանդ քոյ, բարձրեալ, Եւ քեւ` ախտաւոր մարմնոյս մաքուր լինելոյ, Անփոփոխ փոխատրութեամբ կրկին գուշակեցեր: Որ յայսքանեացս շրջադրութիւն Բարեխնամապէս արուեստիւ սիրոյ Զանակնկալն գիւտ մեղաւորաց կորստականաց Նշանակեցեր, օրհնեալ ամենագութ:	63:1 One and only king, compassionate, long- suffering, doer of good who loves mankind, honored with your Father and praised as the Lord of all, Son of the living God, never the cause of my destruction, who is not tempted by evil, who does not seek the death of a sinner, who offers salvation by your will, who turns the storm of sin into the breeze of pardon, and transforms the fire of anger into rain, who turned the woman that looked back from your goodness, into a single statue with two natures, placing her neither with the just nor unjust, who transformed the liquidity of the sea, into a wall of stone, who caused a stream to spring and flow like a waterfall from the hard rocks of the desert, who stopped the rushing waters of the Jordan into a pool for cleansing the pagans and fortified the walls of Jericho symbolizing the destruction of Satan’s tyranny, demolished by you as if it were straw, who sweetened the poisonous waters with miraculous salts, as a metaphor for the conversion of evil to good, that is, the salvation of the Canaanites, who turned the bitter waters of Marah, the symbol of disbelief, into drinkable water with the staff of life that you shouldered, who took colorless water from the river and made it red as blood, who transformed the rod into a serpent to prefigure your taking of our nature and to show how Gentiles might join the elect, who with the blessed right hand of Moses foretold both your incarnation, O Lord on high, and through your grace, the cleansing of my corrupt body through an immutable transformation, by these great signs, you have foretold the rescue of long lost sinners by the caring art of your love, blessed and compassionate Lord:
63:2 Որ բուսուցանես յերկրէ դալարի` զմեռեալն յանշնչականէն, Որ զանշարժն իբր զընթացող կառավարես, Որ յանարգ արգանդէ կոչես քեզ պատկերակիցս, Որ տաս պատանեկաց աղօրիս ըմբոշխնելիս, Որ յայտս մաքուրս հերս ընծայես, Որ զսաղարթ սեւութեան վարսից ի ձեան կերպարան զարմանագործես` Ցուցեալ, թէ առ ամենայն սահման հեռաւորական յաղթող ես, հզօր: Որ փոփոխես զշրթունս բնաւորականս, Ըստ բանին Յոբայ, ի կամս հաւատարիմս, Որ սասանես զերկիր եւ զսիւնս նորին ի հիմանց` Նշանակեալ հաստուածին գոյիւ, Թէ դու միայն մնաս անկորնչելի: Որ հոլովես զտարերս` իբրեւ զանցաւորս Եւ դարձեալ ի նոյնն կապես` իբրեւ զյարակայս` Յայտ արարեալ, թէ եւ առ մեղաց բազմութիւն Դիւրապէս ունել կամ թողուլ դոյնպէս զօրեսցես: Որ զարուսեկին անզգայ էութիւն իբր երասանաւ իմն դաստիարակես` Երեւեցուցեալ այնր իրի կերպիւ, թէ զբնութեանս չար դիմեցումն Յորժամ եւ կամիս` հանդարտ առնիցես: Որ զանբարբառ բոլորակ լուսնին կարգես ունայնս եւ պատարունս` Լուսաւորեալ զպատճառն առ աւետիս տեսողաց, Թէ ի նուազութենէ բարեաց զպարտաւորս մարմին Դու ածես ի լրութիւն առաջնաստեղծ հարստութեանն: Որ զպատկերս անխօս աստեղաց, Իբր զդասակս դոյզն հօտից, տրոհես եւ ժողովես` Յոյս իմն կենաց առ այս խորհրդաբերեալ, քաղցրահայեաց տեսութիւն, Թէ եւ անաղաչաւորաց լեզուաց կարողապէս բաւես ողորմել:	63:2 Almighty Lord, you who make the lifeless seed sprout green from the earth, who make the roots of the immobile tree move, who call those born of the unexalted womb, in your image, who give children teeth to chew, who make the beard grow, who turn the black foliage of hair into snow, showing that you reign over all. You who transform the natural movements of the lips, in the words of Job, into meaningful expressions, who shake the earth and its pillars from their foundations, showing that through all creation, only you are indestructible. You who vary the elements in their passing states and combine them in stable compounds, showing that for the multitude of sins you are likewise able to remember and forgive. You train the inanimate dawning sun as if in a bridle, showing you can, if you wish, tame the evil impulses of nature. And you regulate the speechless globe of the moon so that it is empty or full, providing illuminating hope to on- lookers that you are able to restore a sinful body depleted of goodness to its original state of innocent fullness. You who gather and scatter the speechless constellations, like a flock of sheep, symbolic of the hope of life that you, Lord, with your sweet providence dispense in your abundant mercy even to the slow of tongue who do not petition you:
63:3 Որ ի մէջ մահու եւ կենաց շաւիղ վստահութեան ուղղես ի ծովու` Վկայութիւն եդեալ հաւաստի, թէ եւ յանկասկածաւորն վայրի Քեւ պաշտպանիմք անգայթակղելի: Որ իբր զջուր կաթսայից ի հրոյ եռացեալ, Որպէս զմեղաց մրրիկ պղտորեալ` բանիւ կամաց քոց խափուցանես: Որ հայիս յերկիր եւ տատանես զսա, Զի անբանիւն զմտաւորս զգաստացուցանես: Որ իբր զակատ մի անձուկ նաւի ի վերայ շարժութեան ալեաց` Զանբաւ թանձրութիւն գետնոյս դղորդես, Որով ծանուցեալ լինիս ամենից հաստուածոց, թէ իցես աներկբայելի: Որ ի բան քո զօրեղ հիմնացեալ ունիս զամենայն, Որ սերմանես զարտաշնչացեալ մարմինս յերկրի Եւ զնոյն անկորուստ պահեալ` կրկին կենդանածնես: Որ ապականացուս աւանդեալ` անեղծս ստանաս, Որ ընդ մահացու նիւթոյս զնշխարն կենաց խառնես, Որ հրամանաւ ակնարկութեան ի խուն վայրկենի կազմեցեր, Պատրաստ կացուցեր զանզարդութիւն ամենից եղանակաց: Քո է զօրութիւն եւ կարողութիւն, Որ շրջանակես զժամանակս ամաց հոլովման աւուրց Յայլ նմանութիւն բարեպատեհ տեսողութեան: Որ կարդաս զանմռունչսն` իբր զկենդանիս, Որ ազդես միայն, եւ նոքա ընթանան, Որ միայն հենուս, անկանես անճառ արուեստիւ Հնարագիտութեան` մէգ եւ առաւօտ: Որ յետ նախակարգ յօրինուածոյն առաջնաստեղծ լինելութեանն Արարեր զփառաւորեալսն մեծամեծս հրաշակերտիցն հանդիսից, Ըստ Գրոյն երջանկութեան կանխահիացն զարմացման, Այլ իմն գոյացութիւն տօնելի տեսակի Անեղծ աշխարհագործութեան եւս քան զսոյն` Ի մարդանալդ քո, որոց ոչ գոյ թիւ:	63:3 You who chart the safe path on the sea between death and life, testifying that even in that perilous place we are protected through you. You who, when the water is boiling in the cauldron like a furious storm of sin, calm it with the word of your will. You, whose mere glance toward the earth causes tremors, rouse the animals to alert the thinking beings. You who shake the limitless density of the land like a small sailboat tossing on the waves, by which you put all creatures on notice that you are decisively in control, holding the whole world in your hand. You who sow dead bodies in the earth, keep them whole and bring them to life again, receiving the perishable create the eternal, who join the spark of life with mortal matter, who with but an utterance created the entire universe in an instant and adorned its barrenness in every way. Yours is the strength and the power, that varies the seasons of the year, each with its fitting splendor. You who command the unspeaking things as if they were alive, you who by merely giving the signal set them into motion, you alone weave the daylight and darkness with your creative art that is beyond telling. You who after the first order of creation still performed miracles to the amazement of blessed Job. You fashioned yet more permanent creations, and during your incarnation performed other celebrated acts without number:
63:4 Որ ահա զվնասն մեր քեզ գրեցեր, Որ զարդարութիւնն քո մեզ շնորհեցեր, Որ ընդ քեզ կրեցեր զհաշտութեանն մերում փրկանակ, Որ ոչ երբէք լքանիս յողորմութենէ,- Դարձո՛ զամբարշտեալս ի պաշտօն բարի երկիւղի, Զթմբրեալս` ի զգաստութիւն արթնութեան սրտի, Զանմաքուրս` ի սրբութիւն պայծառութեան կերպարանի, Զբազմաբիծս` յանբծութիւն հանդարտական սուրբ պատկերի, Զբեկեալս` յողջութիւն, որ ի դիպմանց ոչ խորտակի, Զլացեալս` ի խնդութիւն զուարթութեան անտխրելի, Զյուսահատեալս` ի սէր միաւորիչ անքակտելի, Զամաչեցեալս` ի վստահութիւն հաստատութեան անշարժելի, Զխաւարեալս` ի լոյս երանութեան անմեկնելի, Զմահու գերեալս` ի կեանս, որ ընդ եղծմամբ ոչ անկանի, Զի փառաւորեսցի անուն քո, Յիսուս, Խոստովանեալ յամենայնի ընդ Հօր եւ ընդ Հոգւոյդ Սրբոյ, Ի բարձունս երկնի եւ ի ստորեւս երկրի Եւ ի բնակիչս նոցա յաւիտեանս յաւիտենից: Ամէն:	63:4 You who took our transgressions upon yourself, you who graced us with your righteousness, you who offered yourself as the ransom of our reconciliation, you who never abandoned mercy, turn the impious toward good, God- fearing works, the stupefied toward the sobriety of a vigilant heart, the impure toward the holiness of shining character, the sinners toward the purity of the tranquil saintly nature, the broken toward wholeness impervious to accidents, the weeping toward the joy of unclouded bliss, the hopeless toward the love of union, the embarrassed toward firmness, the people who live in darkness toward the light of endless joy, the captives of death toward life incorruptible. For your name is glorified, Lord Jesus, professed in all ways with the Father and the Holy Spirit, in heaven on high and on earth below among all the inhabitants therein, forever and ever. Amen: