1 2:2 | | | գտեալ կրթութեան վայելման լուսոյ,
Իբր | զնիւթ | մոմոյ սպառեցայց` ջնջեալ ի միջոյ |
1 2:5 | | | Աղաւաղեսցե՞ս զքաղցրութեանդ բարեշնորհ ծաղիկդ,
Անպատուեսցե՞ս | զնիւթ | պանծանաց քումդ ճոխութեան,
Յեղանակեսցե՞ս զփառս |
1 7:2 | | | դժոխոց եւ ոչ փառացն փափագելեաց,
| Նիւթս | տանջանացն եւ ոչ հանգստեան:
Ապերախտս |
1 7:3 | | | լինել հզօրին:
Վա՜յ եղեգնախռիւ կիզանողականս | նիւթոյ,
| Որ տոչորելոց եմ ի գեհենին |
1 11:4 | | | չարեացն դարձ,
Որ մինչեւ յոսկեղէն | նիւթ | յեղանակեալ հողոյս գոյութեան,
Եւ պատկերն |
1 18:2 | | | մսեղիս` ամենակատարդ լրութեան,
Մի՛ տկարութիւնս | նիւթոյ` | անպարտելիդ բարձրութեան |
1 35:4 | | | քո սեղանոյ մասնաւորեսցես:
Արա՛ փրկութիւն | նիւթոյ | խորանիս` որդւոյս դառնութեան,
Որ եկիր |
1 37:1 | | | զիսկութիւն համանգամայնիցն`
Առ այսոսիկ զառաջին | նիւթն | յիշելով, յորմէ հաստեցաւն,
Իբր զտկար |
1 48:5 | | | ակնայայրատ պչրութիւն,
Պոռնկակերտ կերպարան, ախտաբորբոք | նիւթ,
| Դժնէատեսիլ գոյն, յոգնատխուր գեղ,
Յոլովամեղձ |
1 53:2 | | | քեզ մաղթեցից,
Յարմարեալ դարձեալ ի | նիւթս | բանիս`
Զտառ ողբերգութեան այսր մատենի |
1 63:3 | | | անեղծս ստանաս,
Որ ընդ մահացու | նիւթոյս | զնշխարն կենաց խառնես,
Որ հրամանաւ |
1 65:2 | | | զգայարան սրտի՛ս միասցի՛,
չորիցս | նիւթոց | իմոյս գոյութեան քառաթեւիդ նշո՛յլ ազդեսցէ |
1 66:1 | | | Այլ առցէ՛ զայս կշտամբութիւն մաքուրն` | նիւթ | պսակաց`
Առ ի շիջանել անընտրողաբար |
1 66:3 | | | Զխէթս ի բաց ընկենլի մի՛ | նիւթ | գեհենին պահեսցես,
Զայսքանեաց բազմապատիկ բանից |
1 75:10 | | | մեծին օծանի: Ո՛չ տուն երկրային | նիւթոյ, | քան թէ մարմին երկնային լուսոյ |
1 82:2 | | | Մարտուցեալ ընդ տարր գոյից ամենայն | նիւթից`
| Պսակեցան, բարձրացան եւ կենդանացան հոգեպէս |
1 86:1 | | | ի քեզ,
Ծանրութիւն թանձրու անդրանիկ | նիւթոյս | այս հողոյ,
Ի ստորեւ քարշեալ |
1 90:2 | | | աննախանձելի,
Որ քոյին փառաւորութեամբ զանարգ | նիւթ | հողոյս ճոխացուցանես:
Պայծառութիւն անստուեր,
Որ |
1 92:4 | | | ճշմարտեմ: Ի տկար ամանս այս | նիւթոյ | հոգեկրի` մեծութիւն գործոցդ Յիսուսի առաւելապէս |
1 92:7 | | | ճաշակն պտղոյ առաջին փայտին, տօնեցաւ | նիւթս | այս խորհրդական կենաց անուանեալ, անարգեցաւ |
1 92:8 | | | ապշութիւն առաջի արկեալ, ո՛չ զանգակ | նիւթոյ | պղնձոյ դանդաչեցուցեալ եւ ո՛չ քար |
1 92:10 | | | ուրախութեան, բարբառ բերկրութեան, նուագ հանգստեան, | նիւթ | երանութեան, պատճառ փրկութեան, առիթ քաւութեան |
1 93:2 | | | մթին արհաւրաց ձեռնակալութիւն ձիթոյ` շարամանութեամբ | նիւթոյ | պատրուգի ընդ նոյն զանգելոյ, յօրինակ |
1 93:4 | | | Պատկեր պանծալի այս զանգուած | նիւթոյ | արարչիդ երկնի. քանզի որք զիւղոյն |
1 93:4 | | | տէրունական բազմականին ձօնեցեալ ճաշակ, այս | նիւթ | ջահաւորական մշտաբորբոք անաղօտելի |
1 93:9 | | | եթէ ոչ, այսր ահա ընտրական | նիւթիւ | հոգւով քո լցեալ, ի սոյն |
1 93:10 | | | խառնեցեր ընդ մերձաւոր, դիւրագիւտ, ընտանի | նիւթոյս | զհրաշս անճառս քումդ սքանչելեաց ահաւորութեան |
1 93:11 | | | Իսկ այս | նիւթոյ | տեսաւորութիւն խորին խորհրդոյ եւ ի |
1 93:11 | | | շնչման անգթական սառնացրտութեան այս զանգուած | նիւթոյ | կաթուածոյ ձիթոյ մաքուր մտաց տեսեալ |
1 93:12 | | | սովաւ արուեստից տեսմունք, յարմարեցեալք նախ` | նիւթոյն, | ապա` զօրութեանն: Քանզի իբր անօթ |
1 93:14 | | | իբր ի դեղոց մահու, յայս | նիւթոյ | սպառեալ պակասին, սոյնպէս լրութեամբ շնորհի |
1 93:21 | | | ի ստեղծողդ վերաբերեալ` առ նոյն | նիւթս | կենաց հասուն ներգործէ: Զի եւ |
1 93:22 | | | ստուգաբանօրէն քննութեամբ ընդ ձիթոյն անուան | նիւթ | ճշմարտագրի, որ է կերպարան արդեան |
1 93:23 | | | համայնիցս լուծականաց, հոսանուտ եւ ստորածորելի | նիւթից` | գերափառ, վերաշրջական, հրաշափառ խորհրդոյ պատկեր |