| 1 20:4 | | | էր յանձնառութիւն,
Իսկ ինձ զո՞րս | հիւսեցից | շարս եւ տողս բանից դսրովականաց |
| 1 26:3 | | | Արդ, յասացեալ ողբոցս | հիւսուած | այլ մասն յաւելի,
Բարերարին շնորհաց |
| 1 29:3 | | | վայս վհատութեան ընդ հեծութիւնս ձայնին | հիւսեաց:
| Ո՞վ ոք յարքայական գահոյից տնանկացաւ |
| 1 47:2 | | | եւ անօրէնութեանց իմոց ինձէն վկայեմ:
| Հիւսեալ | ընդ նմին զբանս յիսներորդի սաղմոսին |
| 1 71:2 | | | խառնեմ,
Ընդ կուղս բարեացն չարիս | հիւսեմ,
| Ընդ կանգնելն` եւ կրկին գլորիմ |
| 1 80:1 | | | մեծիդ ներբողի ի քոյդ պաղատանս:
| Հիւսեա | միացո՛ զմեղուցելոյս դառն հեծութիւն
Ընդ |
| 1 88:2 | | | Եւ արդ, ընկա՛լ զայս | հիւսուած | բանի աղիողորմ հեծեծանաց,
Եւ հոտոտեսցի՛ս |
| 1 93:2 | | | միութեամբ ընդ մեզ խառնելոյ` մարդասիրապէս | հիւսեալ | կազմեցեր, զի որ ի ստուերս |