1 2:3 | | | Ընդէ՞ր կարծրացուցանես զսիրտ եղկելոյս
չ | երկնչել | ի քէն, անճառ եւ ահաւոր | 1 4:1 | | | սարսեալ, դողացեալ տագնապաւ մեծաւ յաւէտ | երկնչիմ,
| Վասն զի ահաւոր եւ անտանելի | 1 27:8 | | | յառեսցես` ամաչեմ,
Եթէ ձայն տացես` | երկնչիմ:
| Զբարեացն պարգեւ մատնեալ,
Զերանութիւնն թողեալ | 1 35:2 | | | սիրտ այլ եւ ճանապարհ մի`
| Երկնչել | ի քէն զբովանդակ կենացն սահման | 1 66:1 | | | Առ որ զգոյշ լինիցի` կրկին | երկուցեալ
| Ի վիմին իսկ հաստատութեան, ուսեալ | 1 87:4 | | | Եւ ի կարծեացն կասկածանաց, յորմէ | երկնչիմ:
| Իսկ ես չեմ արժանի | 1 91:1 | | | Յուսադրութիւն բարերարութեան ամէնողորմ քաղցրութեան,
Յորմէ | երկուցեալ | սասանին ամենայն բնութիւնք եղելոց:
Ի | 1 91:1 | | | ամփոփին քերոբէք,
Պարուրին պարք լուսակերպիցն,
| Երկնչին | հիացմամբ բոլոր պետութիւնք վերնոցն,
Նոյնք |
Copyright (C) 2020 |