| 1 20:4 | | | ինձ զո՞րս հիւսեցից շարս եւ | տողս | բանից դսրովականաց,
Որ քան զամենայն |
| 1 21:3 | | | Վասն զի նոյն է սպաս | տանել | ձուլեալ պատկերի եւ մեղաց ախտի |
| 1 32:3 | | | բերէ բերան երկրածին,
Եւ ո՛չ | տանի | գործի մարմնեղէն,
Եւ ո՛չ կշռեն |
| 1 46:4 | | | անառակութեան վարուք քեզ արկեր:
Ընդէ՞ր | զտանողացդ | ոտից սրբութիւն ճանապարհաւն ժանտից աղտեղեր |
| 1 48:4 | | | անժուժկալ դիւին` անաստուածաբար ձօնեալ մոլէին:
| Տարաւ | զէութիւն բարեբաստութեանն,
Որ զնախնին որսաց |
| 1 51:4 | | | զանունն ահեղ վտարանդի արարեալ,
Գերի | տարեալ | զաւանդ գովելոյն,
Ողբալի զողորմածին մասն |
| 1 61:1 | | | ինձ յարակային,
Հանապազ երգել իմովքս | տօղօք:
| Քանզի զիա՞րդ արդեւք զշուք երջանկին |
| 1 61:2 | | | ինձ սահմանեցից,
Թէ` Զթիւրեալսն յափշտակութեամբ | տանի | ընդ այնոսիկ,
Որ գործեն զանօրէնութիւն |
| 1 66:5 | | | Եթէ ձաղանօք այպանման զիս կատակեսցէ,
| Տանե՛լն | ծաղու ամենազօրին զնա հենգնեսցէ:
Եթէ |
| 1 75:10 | | | իբր զանօթ ինչ ձեռնազնին, բարձեալ | տանիցի: | Ո՛չ լեզուաւ մարմնոց, այլ բանիւ |
| 1 93:5 | | | յարմարութեան, եւ զիս ի վեր | տանելոյն | անդուղեկցութեամբն, զարձանն իւղեալ կառոյց նպատակ |
| 1 93:10 | | | խորութեամբ, ծովուց բազմութեամբ ոչ զօրէ | տանել, | այլ իբր զդոյզն ի մեծէ |