| 1 14:2 | | | զի անյոյս էր,
Նաեւ ո՛չ | ծնկովքն | հաստատութեամբ, իբր գարշապարաւ ոտին վարեցաւ | | 1 32:2 | | | հրամանաւ էիդ:
Եւ արդ, կրկնելով | ծունր | բարերարիդ քաղցրութեան,
Տարածեալ զանձն իմ | | 1 55:3 | | | հաշտութեան արգահատեցի,
Վասն որոց եւ | ծունր | պաղատանաց կրկնեցի:
Ո՜րչափ դու ինձ | | 1 77:2 | | | Ի մէջ խառնիճաղանջն ամբոխի դատապարտեցին,
| Ծունր | կրկնեցին նախատանաց
Եւ պսակ եդին | | 1 80:2 | | | օգնեա՛ վտանգեցելոյս, գովեալդ ի կանայս
| Ծո՛ւնր | խոնարհեցո առ իմ հաշտութիւն, ծնողդ | | 1 93:2 | | | յօժարութեամբ ի հաճութենէ անխոտոր մտաց` | ծունր | գոհութեան, ստեղծող էութեանց, որ են | | 1 94:1 | | | քոյ խաւար գիշերոյ,
Որում կրկնի | ծունր | երկրպագութեան ամենայն եղելոց`
Երկնաւորաց եւ |
Copyright (C) 2020 |